…Καταλαβαίνω, νομίζεις ότι αυτό δεν σε αφορά. Πηγαίνεις στη ντουλάπα σου και διαλέγεις -ω, δεν ξέρω!- εκείνο το κομπιασμένο μπλε πουλόβερ, για παράδειγμα, επειδή προσπαθείς να πεις στον κόσμο ότι παίρνεις τον εαυτό σου πολύ σοβαρά για να φροντίζεις τι ρούχο θα ρίξεις πάνω σου. Αλλά, αυτό που δεν ξέρεις είναι πως αυτό το μπλε πουλόβερ δεν είναι απλώς μπλε, δεν είναι τιρκουάζ, δεν είναι κυανό. Για την ακρίβεια, είναι βαθυγάλαζο. Είσαι επίσης τελείως ανίδεη για το γεγονός ότι το 2002 ο Όσκαρ ντε λα Ρέντα έκανε μια σειρά από βαθυγάλαζες τουαλέτες. Κι ύστερα νομίζω πως ήταν ο Ιβ Σεν Λοράν -έτσι δεν είναι;- που λάνσαρε τα βαθυγάλαζα στρατιωτικά τζάκετ. Κι ύστερα γρήγορα το βαθυγάλαζο έλαμψε στις κολεξιόν οκτώ σχεδιαστών. Έπειτα φιλτραρίστηκε μέχρι τα πολυκαταστήματα κι ύστερα κατέληξε σε κάποιο τραγικό γωνιακό μαγαζάκι με φτηνά ρούχα όπου εσύ, χωρίς αμφιβολία, το ψάρεψες από ένα καλάθι προσφορών. Ωστόσο, αυτό το μπλε εκπροσωπεί εκατομμύρια δολάρια και αμέτρητες θέσεις εργασίας ώστε είναι πολύ κωμικό εσύ να νομίζεις ότι έχει κάνει μια επιλογή που σε εξαιρεί από τη βιομηχανία της μόδας όταν, στην πραγματικότητα, φοράς ένα πουλόβερ που διαλέχτηκε για σένα από τους ανθρώπους σ’ αυτό το δωμάτιο. Από αυτή τη στοίβα υλικά...
Λόρεν Γουάιζμπέργκερ, «Ο διάβολος φοράει Πράντα»
No comments:
Post a Comment